دیگ ضایعات سوز
در دیگ ضایعات سوز به هنگام سوزاندن انواع سوختهای ضایعاتی موجود، نظیر براده های چوب حاصل از تهیه الوار،کاغذ، میز و صندلی و سایر صنایع چوبی به عنوان ماده خام اصلی ، باید مشخصات سوخت را در نظر گرفت.
دیگ ضایعات سوز
در دیگ ضایعات سوز استفاده از سوختهای ضایعاتی مایع و گازی نیز مسایل ویژه خود را دارد.
در طرح کوره بایستی وسعت کافی را در نظر داشت تا سوخت ضایعاتی بتواند بصورت موثر سوخته و دودهای مضر را در فضا منتشر ننماید.
در حال حاضر مقررات مربوط به حد مجاز انتشار محصولات ناشی از احتراق؛ که دیگ های لوله دودی یا دیگ های لوله آبی را نیز شامل می گردد، حاکم بر طرح است.
افزایش روز افزون قیمت سوختهای معمولی و کمبود های قابل وقوع در آینده سبب شده است که صنایع و دولتها قابلیت هر نوع سوخت ضایعاتی ممکن را به عنوان یک انتخاب جهت احتراق در مقایسه با منابع وافر در گذشته نظیر نفت و گاز، بار دیگر مورد بررسی قرار دهند.
سوختهای جامد حاصل پاره ای از صنایع بسیار هستند. از میان آنها می توان تراشه های چوب، پوسته چوبی قهوه ای و بسیاری از میوه ها و چوب ذرت، تفاله نیشکر، زغال نیم سوز و زغال نفت را نام برد.
هر یک از این سوختها را باید بطرقی خاص مورد استفاده قرار داد، زیرا هر یک از نظر محتوای رطوبت، پایداری، وزن ویژه و محتوای گرمایی با دیگری متفاوت است.
برای استفاده از سوختهای ضایعاتی، قسمت کوره در مقایسه با قسمتهای تولید بخار بیشتر تغییر می نماید.
سوختهایی نظیر تفاله نیشکر با رطوبتی حدود ۵۰ درصد به کوره های هلندی (داچ) نیاز دارند. کوره های word نیز طرحی متداول جهت سوزاندن تفاله نیشکر، در کشورهای مختلف دارد.
در این نوع کوره ها، تفاله نیشکر در سلولهای پوشیده از مواد نسوز واقع در پایین قسمت تابشی کوره، تا حدی خشک و سوزانده می شود.
احتراق گازها در قسمت تابشی کوره کامل می شود. از منقل های افشاننده نیز استفاده می گردد.
برای تهیه شکر از نیشکر عصاره حاصل از نیشکر در نهایت تحت فرآیندی خاص به شکر تبدیل می شود.
الیاف و ساقه های خرد شده و چسبیده حاصل از عصاره گیری نیشکر، تفاله نیشکر نامیده می شود که این تفاله مرطوب است. بسته به محل پرورش نیشکر و نیز بازدهی عصاره گیری تفاله نیشکر حاوی ۳۰ تا ۵۰ درصد الیاف چوبی و ۴۰ الی ۶۰ درصد آب می باشد.
ارزش حرارتی تفاله نیشکر با رطوبتی ۴۵ درصد در محدوده ۴۵۰۰BT/LB و ارزش گرمایی تفاله خشک جامد ۸۰۰۰ الی ۸۷۰۰BTU/LB می باشد.
صنایع فولاد، منابع عظیم گازی دارای انرژی را که محصول فرعی سایر فرایندهای این صنعت است در اختیار دارد.
محتوای گرمایی گازهای حاصل از فرآیند های مختلف این صنعت از مقدار ۱۰۰BTU/FT² برای گازهای ناشی از کوره بلند تا مقادیر ۵۲۵ الی ۶۰۰BTU/FT² برای گازهای ناشی از کوره کک تغییر مینماید.
به هنگام استفاده از این گازها مسئله اصلی تمیز کردن آنهاست تا حدی که از آلودگی مشعلها جلوگیری شود.
پالایش نفت حجمی معتنابه از گاز را به عنوان محصول فرعی فرآیند بازیابی سریع شده، تولید مینماید. این گاز حاوی ۵۰ تا ۸ درصد گاز مونوکسید کربن با حدود دو برابر این مقدار گاز دی اکسید کربن و هوا می باشد.
دمای گاز در حدود ۵۰۰ درجه فارنهایت و محتوای گرمایی ۴۵BTU/FT² است. پالایشگاهها از انرژی این گازها با سوزاندن آن همراه سوختهای نفتی مایع یا گازی و مقداری هوا در دیگ بخار زای مصرف کننده مونوکسید کربن بصورتی روز افزون بهره می برد.
محصولات فرعی مایع قابل سوزاندن شامل باقی مانده های قیرگون پاره ای از فرآیند های شیمیایی می شوند.
از این محصولات می توان در مشعلهای رایج مناسب برای سوختهای نفتی استفاده نمود.