موارد قبل از راه اندازی دیگهای بخار و آبگرم

موارد قبل از راه اندازی دیگهای بخار و آبگرم به صورت زیر میباشند.

1. نصب و فیکس کردن کلیه تجهیزات شامل دیگ آبگرم، دیگ بخار،منبع انبساط، پمپ های گردش آب و… مطابق نقشه‌ها و دستورالعملهای نصب.
2. اتمام کلیه مراحل مربوط به piping  و supporting  خطوط آب، گازوئیل، گاز و …
3. انجام هیدروتست و flushing مطابق مدارکtest procedure  و test package
4. انجام عایقکاری و رنگ آمیزی
5. نصب کلیه تجهیزات ابزار دقیق بر روی دیگ بخار یا دیگ آبگرم
6. نصب تابلوی کنترل و تغذیه برق بر روی دیگ بخار یا دیگ آبگرم
7. اتمام کابل کشی و سربندی تجهیزات برقی
8. اخذ تاییدیه نصب تجهیزات ((ECC
9. انجام تست connection  قطعات داخل تابلو و تجهیزات ابزار دقیق بر روی دیگ بخار یا دیگ آبگرم
10. در اختیار داشتن آب نرم جهت تغذیه منابع انبساط
11. در اختیار داشتن سوخت‌های گازوئیل و گاز
12. امکان نمونه برداری و آنالیز آب تغذیه دیگ جهت مقایسه با استانداردهای آب تغذیه دیگهای آبگرم
13. نصب کلیه تجهیزات جانبی بویلر، کنترلرها و بر قراری ارتباط الکتریکی با تابلوی کنترل و قدرت
14. آچارکشی کلیه متعلقات نصب شده روی دستگاه شامل شیرآلات، مشعل، کنترل کننده سطح، آبنما و …
    

    هواگیری کلیه خطوط پس از آبگیری سیستم و خارج کردن هوای محبوس در دیگ آبگرم

آبگیری دیگ:

پس از آبگیری منبع انبساط، شیر هواگیری دیگ را باز کرده و دیگ را از طریق مسیر تغذیه توسط تانک انبساط آبگیری نمایید. به همین ترتیب کلیه خطوط سیستم گرمایش را آبگیری کرده و توسط پمپ‌های سیرکولاسون هوای محبوس را از طریق شیرهای هواگیری از سیستم خارج نمائید.

توجه داشته باشید که در زمان هواگیری کلیه شیرها مرتبط به پمپها، کلکتورهای دیگ و مسیرهای آبگیری باز باشند همچنین دقت نمایید با کاهش سطح آب منبع انبساط، مسیر پرکن منبع انبساط و سیستم کنترل سطح آن به صورت اتوماتیک آب جبرانی را تامین نماید.

پس از آبگیری دیگ، سوخت مشعل را توسط کلید مربوطه انتخاب کرده در صورت انتخاب سوخت  گازوئیل، سطح مخزن روزانه سوخت را کنترل کرده شیرآلات خط مکش و خط برگشت سوخت را باز کرده و همزمان با استارت شدن پمپ، فشار و دبی گازوئیل را کنترل کنید.

تذکر: در صورت انتخاب سوخت گازوئیل توسط کلید انتخاب سوخت، پمپ گازوئیل به صورت اتوماتیک همزمان با راه اندازی مشعل  استارت می‌شود.

دیگ را طبق دستورالعمل  زیر روشن کرده و اجازه دهید دیگ با شعله کم راه اندازی شود.

بعد از قرار دادن کلید مشعل (BURNER ON – OFF) در وضعیت (ON)، رله مشعل در سیکل کاری قرار می‌گیرد و مشعل شروع به کار می‌کند، در ابتدا فن مشعل روشن می‌شود و چند ثانیه بعد دمپر موتور شروع به باز شدن کرده و با هوای کامل (HIGH) کار می‌کند.

سپس دمپر به حالت کم (LOW) برمی‌گردد و در ادامه مدار جرقه شامل ترانس افزاینده، الکترودهای جرقه و شیر برقی خط PILOT ( در صورتی که مشعل پیلوت دار باشد) وارد عمل شده و ایجاد جرقه مناسب می‌نماید.

سپس سوخت و جرقه بطور هماهنگ برای چند ثانیه با یکدیگر کار می‌کنند. بعد از ‌آن جرقه از مدار خارج شده و شعله پایدار خواهد شد. چشم الکترونیکی، شعله را کنترل کرده و در هر صورت که شعله وجود نداشته باشد دستور خاموش شدن و اخطار  توسط آژیر خطر (LOCK OUT) صادر می‌شود. که اپراتور موظف است جهت رفع آن اقدام مقتضی را به عمل آورد.

بعد از پایدار شدن شعله و فرمان ادامه کار توسط چشم الکترونیکی، چراغ شعله نرمال (BURNER ON) روشن خواهد شد.

چنانچه کلید تنظیم شعله کم یا زیاد (MODULATION HAND/AUTO) در وضعیت اتوماتیک باشد به محض نرمال شدن شعله، دمپر موتور شروع به کار کرده سوخت و هوا را زیاد کرده و  شعله زیاد (HIGH) می‌شود. همچنین تشکیل شعله زیاد در حالت دستی و  با تنظیم پتانسیومتر (FIRING RATE) روی حالت زیاد (HIGH)  نیز امکان پذیر می باشد.

دیگ با حرارت بالا

در این مرحله چون دیگ سرد است هرگز نباید با حرارت بالا یا شعله زیاد کار کند. طول شعله باید کنترل شده باشد و برای این منظور کلید تنظیم شعله را در وضعیت دستی و پتانسیومتر تنظیم شعله را در وضعیت شعله کم قرار می دهیم. تا دمای آب دیگ تدریجاً افزایش یابد.

•  لازم به ذکر است که پتانسیومتر معمولاً روی دیگهای با ظرفیت بالا نصب می شود.-

در صورتیکه دیگ با شعله زیاد کار کند و دمای دیگ به دمای تنظیم شده توسط آگوستات مربوطه (HIGH / LOW TEMPERATURE) برسد شعله از حالت زیاد به شعله کم تبدیل می شود و در صورتیکه مشعل مدولِیت باشد به نسبت افزایش دما، طول شعله به صورت تدریجی کاهش می یابد. زمانیکه دمای آب دیگ به دمای مطلوب کاری رسید، سوئیچ مخصوص روشن و خاموش (TEMPERATURE SWITCH ON / OFF) بطور اتوماتیک دیگ را خاموش می‌کند.

اختلاف درجه دمای بین خاموش و روشن شدن دیگ قابل تنظیم می‌باشد. به طور مثال وقتی دیگ در دمای (۹۰° C) خاموش شود پس از افت دما، سوئیچ دما را می‌توان طوری تنظیم نمود که دیگ در دمای (۸۰° C) مجدداً روشن گردد.

چنانچه به هر دلیلی دیگ در دمای (۹۰° C ) بطور اتوماتیک خاموش نشود سوئیچ دمای اطمینان (SAFETY TEMPERATURE SWITCH) در دمای بالاتر عمل می‌کند و فرمان خاموش شدن مشعل همراه آلارم را صادر می نماید.

اگر سوئیچ اطمینان نیز به درستی عمل نکند پرشر سوئیچ اطمینان و شیرهای اطمینان دیگ، با افزایش فشار در اثر افزایش بیش از حد دما به ترتیب عمل کرده و به این ترتیب از ایجاد صدمات احتمالی به دیگ و سیستم جلوگیری خواهد شد.

پس از انجام مراحل فوق دمای دیگ را تا دمای کاری افزایش داده و اجازه دهید دیگ حدود ۳۰ دقیقه در شرایط دستی و همچنان با شعله کوتاه کار کند.

شیر تخلیه دیگ را باز کرده حدود ۳ دقیقه آب دیگ را درین  می‌کنیم تا مواد احتمالی ته نشین شده در ته دیگ خارج شده و کیفیت آب داخل دیگ افزایش یابد..

پس از اتمام مراحل فوق و تنظیمات اولیه دیگ، اکنون می‌توان با مصرف آبگرم و کاهش دما، دیگ را در حالت اتوماتیک و با شعله بلند نیز تنظیم کرده مجدداً عملکرد اتوماتیک تجهیزات جانبی شامل سوئیچهای دما، پمپ سوخت گازوئیل، تجهیزات خط گاز، کنترل کننده سطح آب دیگ و منبع انبساط کرد و … را کنترل کرد.

نکته: درصورت افرایش دمای دودکش از میزان تنظیم شده، ضمن به صدا در آمدن آلارم، فرمان خاموش شدن مشعل توسط ترمورگولاتور دودکش صادر می شود. که در این صورت ممکن است یکی از حالات زیر اتفاق افتاده باشد.

1. سطح آب داخل دیگ کاهش یافته و سطح سنجها به درستی عمل نکرده اند.
2. سطوح داخلی لوله های آتش خوار دوده گرفته اند و انتقال حرارت به درستی صورت نمی گیرد.
3.  سطوح خارجی لوله های آتش خوار رسوب گرفته اند و انتقال حرارت به درستی صورت نمی گیرد.
4. مشعل از حالت تنظیم خارج شده و طول شعله زیاد شده است.
5. مکش دود بسیار زیاد می باشد (دمپر دودکش تنظیم نیست)
6. ترمورگولاتور یا ترمومتر از کالیبره خارج شده و عدد نشان داده شده واقعی نمی باشد.

* رنج تنظیم ترمورگولاتور دودکش برای دیگهای آب گرم سه پاس حداکثر ۲۲۰ °C و برای دیگهای دو پاس حداکثر ۳۵۰°C می‌باشد

عملیاتی که باید در هر شیفت انجام گیرد (برنامه روزانه )

1. تنظیمات سوئیچهای دمای آب رفت و برگشت به دیگ و دمای دودکش را مطابق ترمومتر‌های هر قسمت کنترل نمایید.
2. شیر تخلیه دیگ را باز کنید و اجازه دهید تخلیه برای مدت چند ثانیه انجام شود ( این عمل جهت کاستن املاح موجود در آب می‌باشد ).
3. شیشه بازدید شعله در عقب دیگ را باید در صورت کثیف بودن تمیز نمود.
4. شعله کم ( LOW ) و شعله زیاد ( HIGH ) را باز دید کنید.
5. اجزاء مشعل را تمیز نگهدارید و روغن های نشتی را روزانه تمیز و محل نشت را آب بندی نمایید.
6. با نمونه گیری از آب تغذیه اطمینان حاصل کنید سختی آب  از حد اکثر PPM  ۵۰تجاوز نکند.
7. عملکرد کنترل کننده سطح آب دیگ و منبع انبساط را کنترل نمایید.

برنامه هفتگی دیگهای آب گرم

1. عملکرد صحیح کلیه علائم خبری دیگ شامل زنگها و چراغهای هشدار دهنده را بررسی نمائید.
2. فیلتر سوخت و صافی پمپ تغذیه را بازدید نموده و در صورت نیاز تمیز کنید.
3. وقتی که مشعل در حال کار می‌باشد چشم الکترونیکی را از جای خود خارج کنید، باید بلافاصله شعله قطع و علائم هشدار دهنده روشن به کار نمایند بدین ترتیب مدار کنترل شعله بررسی می‌گردد.
4. چشم الکتریکی را با پارچه‌ای نرم و تمیز پاک کرده و در جای خود قرار دهید.
5. الکترودهای جرقه زن و نازل پاشش سوخت را کنترل کنید در صورت مشاهده رسوب آنها را پاک نمائید.
6. اتصالات دمپر هوا و سوخت را کنترل کنید.
7. با کشیدن اهرم شیر اطمینان عملکرد آنرا بررسی نمایید.
8. اگر در مراحل فوق اشکالی مشاهده شد سریعاً جهت رفع آن اقدام کرده و در صورت عدم موفقیت از سرویسکار متخصص استفاده نمایید.

برنامه ماهانه

1. یاطاقانهای پروانه را گریسکاری کنید.
2. موتورهای الکتریکی را طبق دستور العمل کارخانه سازنده روغنکاری کنید.
3. پمپ تغذیه را از نظر نشتی و ایجاد سر و صدا بررسی کنید.
4. صافی سوخت را بازدید کرده و در صورت نیاز با گازوئیل شستشو نمایید.
5. صافی پمپهای چرخش آب را باز کرده و در صورت نیاز رسوبات و گرفتگی احتمالی را رفع و صافیها را کاملاً تمیز نمایید.
6. کلیه اتصالات و شیر آلات را از نظر نشتی کنترل کرده در صورت اشکال آنها را رفع عیب نمایید.

برنامه فصلی

1. مشعل را کاملاً تمیز کرده و از نظر نشتی کنترل نمائید .
2. لوله های پاس دو و سه را توسط برس مخصوص ( در صورت وجود دوده در داخل لوله‌ها ) تمیز نمائید.
3. دریچه‌های آدم رو و دست رو را باز کرده داخل دیگ را کاملاً از نظر رسوب و زنگ زدگی بازدید نمائید.

 تذکر:  موارد ۲ و ۳ را در اولین فصل کاری دیگ انجام دهید. و در ادامه نسبت به مدت زمان کارکرد دیگ می‌توان برنامه ریزی کرد که در چه فاصله زمانی لوله‌ها، ‌و داخل دیگ احتیاج به بازدید دارند و در چه زمانهایی عملیات دوده زدایی، رسوب زدایی و نظافت باید صورت گیرد. ولی باید درنظر داشت که حداکثر زمان تمیز کاری لوله‌ها بیش از شش ماه نباشد چون با تمیز نگه داشتن لوله‌ها راندمان دیگ بیشتر خواهد بود. چنانچه سطوح لوله‌ها برای مدت طولانی تمیز نشود علاوه بر پائین آمدن ظرفیت اسمی دیگ، عمر لوله‌ها نیز کاهش می‌یابد.

  روش‌های تمیز کاری

با باز کردن دربهای جلو و عقب می‌توان به تمام لوله‌ها دسترسی پیدا کرد. و از جلوی دیگ با برس مخصوص داخل لوله‌ها را از رسوبات دوده‌ای پاک کرد. پس از تمیز کردن رسوبات و دوده‌هایی که در محفظه احتراق جمع شده اند با برداشتن درب مدور عقب می‌توان به جعبه دود عقب نیز راه یافت و دوده‌ها یا رسوبات دوده‌ای که آنجا جمع شده‌اند را پاک نمود.

برای نصب مجدد دربهای جلو و عقب به آب‌بندی‌ بودن آنها باید توجه داشت و در هر بار که دربها را باز می‌کنید اگر به اتصالات و نوار نسوز دور درب صدمه‌ای رسید آنها را تعمیر و یا تعویض نمائید.

خاموش کردن دیگ برای مدت طولانی

می‌توان جهت خاموش کردن دیگ برای مدت طولانی به یکی از دو طریق زیر عمل کرد:

روش خشک کردن دیگ

وقتی دیگ را خاموش کردید لوله‌ها، صفحات لوله‌گیر (تیوپ پلیت)، کوره و تمام سطوحی که با حرارت و گاز تماس دارند باید از دوده‌های احتراق تمیز شوند. بعد از تخلیه آب و نیم‌گرم شدن دیگ، آب دیگ را تخلیه کرده و دریچه‌های منهول و هندهول و مدهول را باز نموده و گل و لای و رسوبات و جرم‌ها را خارج نمایید و داخل دیگ را کاملاً تمیز کنید.

بایستی سعی شود که داخل دیگ کاملاً خشک شود و رطوبت آن هر چه ممکن است گرفته شود. شناور کنترل کننده سطح آب را بیرون آورده و محفظه‌های آنها را از رسوبات و پوسته‌های زنگ تمیز و خشک و دوباره مونتاژ نمایید.

شیرهای خروج هوا  و تخلیه دیگ را باز کنید. و سپس با استفاده از مواد شیمیایی مناسب رطوبت گیر در طول خاموش بودن دیگ از زنگ زدن و اکسید شدن بخشهای داخلی جلوگیری نمائید.

Ø در طول مدت خاموشی دیگ بایستی در عرض هفته دو یا سه بار موتورها را بچرخانید تا محور موتورها به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت قرار نگیرد.  ×

روشی که دیگ آبگیری شده باشد

وقتی دیگ آبگیری شده باشد دیگ را خاموش کرده و سعی شود که حبابهای داخلی وجود نداشته باشد. و آب دیگ هر هفته یک بار آزمایش شود و مواد شیمیایی ذخیره برای تصفیه آب در تمام مدت جهت جلوگیری از اکسیداسیون تزریق شود.

همچنین ضروری است هر روز یک بار شیرهای آب را باز کرده و دیگ برای مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه با شعله زیاد (HIGH) کارکند.

عیوبی که ممکن است در سیستم هنگام کار به وجود آید

الف :  مشعل شروع به کار نمی‌کند

ممکن است اشکالات زیر به وجود آمده باشد جهت رفع آن اقدام نمایید.

1. کلید مشعل روی حالت روشن نباشد.
2. فیوز در مدار سوخته باشد.
3. کنتاکتور مربوطه اشکال داشته باشد.
4. دیگ در وضعیت قطع (LOCK OUT) باشد.
5. چشم الکتریکی در معرض نور قرار گرفته باشد.
6. رله اضافه‌بار مربوطه عمل کرده باشد.
7. اتصالات بطور کلی محکم نباشد.
8. درب مشعل محکم بسته نشده باشد.
9. مدار الکتریکی اشکال داشته باشد.

ب : موتورهای مشعل و فن کار می‌کنند و شعله ایجاد نمی‌شود

1. اتصالات صحیح یا محکم نباشند.
2. کلیدهای فشاری هوا عمل نکرده باشند.
3. میکروسوئیچ‌های مسیر دمپر هوا و سوخت عمل نکرده باشند.
4. منبع سوخت تخلیه شده باشد.
5. سوخت سرد است یا ترموستات خراب شده است (در زمانی که دیگ با مازوت کار می‌کند)
6. دور موتور مشعل یا پمپ سوخت یا موتور فن برعکس باشد.
7. صافی سوخت کثیف شده باشد.
8. شیرهای مسیر سوخت بسته باشد.
9. جرقه تولید نمی‌شود.
10. الکترودهای جرقه کثیف است.
11. تنظیم الکترود جرقه شکسته است.
12. تنظیم الکترودها غلط است.
13. اتصالات کامل نیست.
14. ترانسفورماتور جرقه خراب است.
15. دمپر هواگیر کرده است.
16.  نسبت هوا و سوخت صحیح نیست.
17. فشار گاز مناسب نمی باشد.
18. نشت یاب گاز عمل کرده باشد.

ج :  مشعل روشن شده بلافاصله  خاموش می شود

۱ـ چشم الکتریکی کثیف است

۲ـ مانع درمسیر نور شعله و چشم الکتریکی قرار دارد

1. اتصالات الکتریکی محکم نیست.
2. اتصالات الکتریکی در مدار چشم الکتریکی برعکس بسته شده است.
3. جریان دریافتی چشم الکتریکی کم است.
4. نسبت سوخت و هوا مناسب نیست و شعله کامل ایجاد نمی شود.

د  : مشعل در حین کار خاموش می‌شود

1. سوخت تمام شده است.
2. اشکالی در مسیر سوخت پیش آمده است.
3. پمپ سوخت از کار افتاده است.
4. آب داخل سوخت نفوذ کرده است.
5. در صورت استفاده ار مازوت سوخت سرد شده است.
6. اتصالات الکتریکی شل شده است.
7. پمپ سوخت هوا کشیده است.
8. برای سلونوئید سوخت اشکالی پیش آمده است.
9. در تناسب سوخت و هوا اشکالی پیش آمده است.
10. چشم الکتریکی دارای اشکال شده است.
11. برق قطع شده است.
12. فیوز کنترل کننده مدار فرمان سوخته است.

ه :  شعله دود می کند.

1. تناسب سوخت و هوا صحیح نیست.
2. در صورت استفاده از مازوت درجه حرارت سوخت کم است.
3. فشار سوخت زیاد است.
4. لوله‌های پاس دو و سه کثیف شده اند.
5. در مسیر دودکش اشکال پیش آمده است.
6. هوای محفظه احتراق کم است.

ز :  مشعل دائماً خاموش و روشن می‌شود

1. بار دیگ  نسبت به اندازه و ظرفیت آن کم است.
2. نشت اتصالات مرتبط با سوئیچهای دما و رسوب، باعث اختلال در عملکرد آنها شده است.
3. سوئیچهای دما  (آگوستات) معیوب شده اند.
4. درب مشعل محکم بسته نشده است.

  علل ایجاد عیوب در دیگ 

انفجارهایی که در دیگ آبگرم روی می‌دهد به دلایل زیر می باشد:

1. وجود سیستمهای اتوماتیک در دیگهای آبگرم، همراه با اعتماد کامل به این سیستمها که جهت پیشگیری از ازدیاد فشار و غیره در نظر گرفته شده‌اند.
2. سیستمهای کنترل ممکن است به دلایل مختلف به درستی کار نکنند از این رو نصب آنها می‌تواند یک اطمینان خاطر کاذب ایجاد کند که برای جلوگیری از آن باید بازرسی ها و تستهای روزانه و هفتگی طبق برنامه صورت گیرد.
3. تعلل در آزمایش شیرهای اطمینان به طور منظم واستوار
4. تعلل در نگهداری دیگ و وسایل کمکی به طرز صحیح شامل کنترل کننده های سطح آب، سوئیچهای دما  و ….
5. با پیچیده‌تر شدن طرز قرار گیری سیستم کنترل در دیگهای آبگرم اتوماتیک، مداخله کردن در این سیستم و یا سد کردن کنترل‌های ایمنی ممکن است منجر به ایجاد نقص در دیگ شود.
6. سرعت بالاتر احتراق همراه با سوختی که در فضای کوره معلق مانده، در دیگ می‌تواند سریعاً منجر به احتراق ناقص شده ( از نظر نسبت سوخت به هوا ) که در قسمت دود دیگ ایجاد انفجار می‌نماید. این مورد زمانی روی می‌دهد که سیستمهای کنترل  ایمنی  به درستی عمل نکنند، شیرها برقی سوخت نشتی داشته باشد و یا پیلوت به درستی عمل نکند.

• در ادامه اثرات مخرب حاصل از تصفیه ناقص آب که منجر به حرارت ‌دیدگی زیاد فلز (OVER HEAT) می شود  مورد بررسی قرار می‌گیرد.

تشکیل رسوب :

تشکیل رسوب بر روی سطوح آتش خوار به علت تماس ناخالصی‌های موجود در آب دیگ با سطوح انتقال حرارت می‌باشد.

از میان این ناخالصی‌ها مهمترین آنها عبارتند از کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg) و سیلیس (Sio₂) کلسیم و منیزیم ممکن است تشکیل نمک سولفات و کربنات بدهند که نشانگر تشکیل رسوب هستند.

وجود کلسیم در آب خام به علت حضور آن به شکلهای مختلف از قبیل آهک، گچ و … عمومیت دارد. منیزیم نیز به اشکال گوناگون در آب وجود دارد. که مشهورترین آن سولفات منیزیم Mgso₄ می باشد.

سیلیس که در ماسه و شیشه پیدا می‌شود تشکیل یک رسوب متراکم، بی‌نهایت سخت و عملاً شیشه‌ای می‌دهد، آبی که تولید رسوب می‌کند در اصطلاح آب سخت نامیده می‌شود.

این سختی می‌تواند موقتی، دائم و یا از هر دوی آنها باشد، سختی موقت ممکن است با حرارت دادن آب تغذیه تا ۲۱۲ درجه فارنهایت در یک گرمکن حذف شود. در این مورد، نمک‌هایی که باعث سختی موقت بوده ته نشین می‌گردند. سختی دائم را  نیز می توانیم با تصفیه آب توسط دستگاهای سختی‌گیر کاهش داده و یا حذف نمائیم .

• در زمینه رسوب بستن سطوح حرارتی دیگها دو ایراد مشخص به شرح زیر ظاهر می‍گردد :

رسوب یک عایق موثر حرارتی است، وجود رسوب با ضخامت قابل ملاحظه‌ای، به معنای جذب کمتر حرارت به وسیله آب می‌باشد که در نتیجه به افت بازدهی دیگ منجر می‌گردد.

به علت این حقیقت که رسوب از نظر هدایت حرارتی ناتوان است‌، سطوح حرارتی که از یک طرف بدین طریق  عایق شده و از طرف دیگر در معرض گازهای داغ قرار دارند ممکن است سریعاً به درجه حرارت بالای خطر آوری برسند که این حالت ممکن است باعث ایجاد ‌شکاف در لوله‌ها و حتی ترک پوسته و شبکه گردد.

تشکیل رسوب غالباً با میزان تبخیر، افزایش می‌یابد. از این رو رسوبات در محل‌هایی که دمای دود مقدار حداکثر خود را دارد سنگین‌تر و متراکم‌تر است.

رسوب در دیگهای لوله-آتشی جدی‌تر و با مشکلات زیادی همراه است وجود رسوب به ضخامت حدود ۵/۱ میلی متر بر روی لوله‌های دیگهای بخار لوله ـ آبی که در معرض حرارت تابشی قرار دارند.

ممکن است منجر به نقص لوله وشکاف شود، در حالیکه رسوبات بر روی لوله‌های دیگهای لوله – آتشی باعث افت بازدهی کل سیستم می‌شود، چراکه در این حالت لوله‌های آتشخوار حرارت خود را از طریق مکانیزم انتقال حرارت به طریق جا به جایی کسب می‌کنند نه به وسیله تابش.

وجود رسوبات سنگین معمولاً نمایانگر بی‌توجهی می‌باشد، چون این رسوبات می‌توانند در اکثر موارد با تصفیه کامل آب از بین بروند. در محل‌هایی که رسوب به ضخامت قابل ملاحظه‌ای تشکلیل شده‌، بایستی اقداماتی جهت برداشتن آنها به عمل آید و در حالتی که دیگ تمیز است بایستی گامهای مناسبی جهت جلوگیری از تکرار تشکیل ر سوب برداشته شود.

رسوب می‌تواند در عملکرد صحیح سیستم‌های کنترلی نیز اختلال ایجاد نماید. به طور مثال در شیرهای اطمینان رسوب در اطراف نشیمنگاه باعث چسبیدن شیر در وضعیت بسته ‌شده  و ارتباط‌ بین بخشهای داخلی مسدود‌ می شود. بنابراین تشکیل رسوب یکی از مهمترین عوامل ایجاد نقص در شیرهای اطمینان خواهد. که با یک برنامه منظم در تصفیه آب تغذیه و  آزمایش مکرر شیرها، می توان از ایجاد نقصهایی از این قبیل پیشگیری به عمل آورد.